Kabadayı

Söz konusu Türk filmleri olunca hep daha hassas davranıyoruz. Beğenmediklerimizi yerin dibine sokarken sevdiklerimizi göklere çıkartıyoruz, hiç hakları yokken. Olaya hiç tarafsız, nesnel gözle bakamadığımız içindir ki filme hak yeri hiçbir zaman veremiyoruz.
Şimdi Kabadayı’ya gelecek olursak. Filmin ilk yarısı tam bir felaketti. Klişelerden, Yavuz Turgul’un önceki filmlerinden derlenmiş bir hikaye izliyorduk. Üstelik biz bunun benzerlerini değil her filmde, her gün yayınlanan onlarca dizide zaten izlemekteydik. Yani ortada ne Turgul’un adına ne de Şen’in oyunculuğuna yakışan bir hikaye vardı. Tabii bir Turgul senaryosunun gerekliliği ilginç karakterler ve aralarda geçen sağlam diyalogları es geçiyorum. İkinci yarı ise her ne kadar dizi hüviyetini sürdürse de yaptığı birkaç sağlam hamleyle (ki bazı sinefiller bunların arak olduğunu anlamış, bkz. 13) durumu kurtararak hoş bir finalle noktayı koyuyordu.
Filmdeki mantık hatalarını saymayacağım ya da herkesin çok bariz gördüğü gereksizce uzatılmış kurgu hatalarını. Ama Ömer Vargı’nın sinema yapıyorum diye gereksiz planlar almasını gerçekten aklım almıyor. Madem klasik öykü anlatıyorsun, klasik sinema gramerini kullan, iş bitsin.
Yalnız filmin en büyük artısı kadrosu. Böyle bir kadroyu yönetmek her babayiğidin harcı değildir kesinlikle. Burada Vargı’ya ayrıcalıklı bir alkış gerek. Ama kadroda iki isim adını diğerlerinden öne çıkarmayı başarıyor, biri yılların oyuncusu Rasim Öztekin, diğeri ise benim için sürpriz ama artık olayı tamamen kavramış olan Kenan İmirzalıoğlu. Şener Şen ise çok iyi olsa da artık Turgul dünyasından çıkmalı dedirttiriyor kendine.
Kabadayı hoş bir seyirlik, zamanınızı ferahlıkla harcayabileceğiniz bir film ama daha fazlası değil.
Oyuncular: Şener Şen, Kenan İmirzalıoğlu, İsmail Hacıoğlu, Aslı Tandoğan, Rasim Öztekin, Ruhi Sarı, Süleyman Turan, Tarık Ünlüoğlu, Candan Sabuncu, Rana Cabbar – Görüntü Yönetmeni: Ferenc Pap – Müzik: Benjamin Walken Beladi – Senaryo: Yavuz Turgul – Yönetmen: Ömer Vargı
*** G.T.: 14 Aralık Y.T.: 1 Ocak