Evde 10 gün filan geçti, ben yavaştan eve alışmaya başladım. Neyse cuma akşamı bizim şirketin iftarı vardı. Geç geldim. Girer girmez Nazım beni odasına çağırdı. Gittim, oturdum ve evden kovulduğumu öğrendim. Daha 2 hafta dolmamış!
Olay şu: Ev sahibi, biz kontratsız kiracılardan haberdar. Tek derdi paranın zamanında gelmesi, gerisi umrunda değil. Ama evin asıl sahibi olan karısı daha durumu yeni öğrenmiş ve o gün eve gelip olay çıkarmış. 1 hafta müddet verip Nazım hariç herkesi kovmuş. Nazım da toplam kirayı ödeyemeyeceğinden o da çıkmak zorunda kalacaktı. Neyse, olay bana patlamıştı. O gece adam gibi uyuyamadım tabii. 1 hafta sonra nerede kalacağım belirsiz, düşünün.
Sabah kalktım, ev aramaya başladım. Sağ olsun, bir çocukluk arkadaşım, "Gel bende kal." dedi. Ama açıkçası kız olduğundan çekindim biraz ki ailece tanışırız, tamamen kendi kuruntum. Öğlen olayı konuşmak için sözleştik. Tam evden çıkacağım, Nazım geldi.
-Artun, ev sahibi aradı. Bize acımış. Sözleşmem bitene kadar kalsınlar, dedi.
-Nazım, dalga mı geçiyorsun? Bu adam, bizi dün kovmadı mı? Bunun şakası mı olur?
- Valla şaka değil. Ev aramana gerek yok. 9 ay daha sözleşmem var, sorun yok.
Valla, tam komedi anlayacağınız. O gün, o evden bir an evvel kurtulmam gerektiğini anladığım gündü.
Jason'ın tekme tokat kovulması
O olaydan sonra ben süratle ev aramaya başladım. Bu arada evde her zamanki durumlar devam ediyordu. Bu arada 1 ay geçmişti.
Ramazan Bayramı'ndan 2 gün önce. Arife bana tatil olmuş. Bavulu topladım geceden. Sabah da yola çıkacağım Kuşadası'na doğru. Yatmadan durumu söyleyeyim, bayramlarını kutlayayım diye Nazım'ın odasına gittim. Nazım ile Jason karşılıklı içiyorlardı. Nazım, "Gel, biraz otur." dedi. Oturdum. Referandum muhabbeti yapıyorlardı. Sordum, ben Jason'dan kombi parasını alabilecek miyim diye. Çünkü ev sahibi nanayı çekmişti ve Jason'ın da payını vermesi gerekiyordu. Jason bunu duyunca sinirlendi. "Ben ödeme yapmam, kiramı ödüyorum, o bile çok bu eve." ayakları çekti. Bu arada Nazım, bana Jason'ın hiç fatura ödemesi yapmadığını anlattı. Ben de Nazım'a "Neden bu kadar tahammül ettin ki bu adama?" diye sordum. Bu arada Jason iyice kudurdu, Nazım'a bayağı saymaya ve hatta küfretmeye başladı. En sonunda kıçını dönüp "Kıçımı ye!" dedi ki ben gözlerime inanamıyordum. (Tüm bu konuşmalar İngilizce bu arada) Biraz da benim gazımla (ama hiç öngörememiştim) Nazım sinirlendi. Jason'a evden defolmasını söyledi. Jason umursamadı. Ben de ortamı germemek adına odama gittim, Jason da odasına çekildi. Ama Nazım, Jason'ın odasına girdi ve bir güzel patakladı. Ben odamdan duyuyorum olayı. Jason, Nazım 1-2 yumruk atınca hemen yumuşadı, "Canım acıdı", "Sen çok güçlüsün.", vb. saçmalıklar söylemeye başladı. Sonra Nazım odasına döndü ve bana seslendi. Gittim, "Şöyle şuna, evden siktirsin gitsin." dedi. Jason bana kapıyı açtı ve söylediklerimi duyunca hemen pılını pırtısını toplayıp gitti. Nazım arkadan sövmeye devam etti. Bu arada eve polis çağırmak, arkadaşlarını çağırmak gibi şeyler söyledi. Ben karşı çıktım çünkü eve başkaları gelseydi o an, iş çok daha uzardı. Ben biraz yatıştırdım Nazım'ı. Ama yine de dışarı çıktı, çevreyi kontrol etti. Jason kaçarken çevredekilere ajitasyon yapmış tabii. Olay o gece için böylece kapandı.
Nazım, olayda haklıydı bence. Jason, psikopattı ve inanılmaz dengesizdi. Ama dövülme olayı aşırı kaçmış olabilir. Yine de olay bu raddeye gelmeseydi Jason'ın durumun ciddiyetini anlayacağını hiç zannetmiyorum.
Sabah direkt çıkıp gittim. Sonuçta Jason evden kovulmuştu ve bayramdan sonra öğrenecektim ki Bruce da bahaneyle kovulacaktı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder